49PTW - Najwyższy czas

Autor: HP Slash Luv

Oryginał: It’s Time

Zgoda: jest

Rating: +15

Pairing: Wolfstar

Ilość części: 49/50

Opis: Syriusz kocha Remusa, ale nie jest w stanie go zdobyć.

Syriusz obserwował, jak Remus śpi na kanapie na Grimmauld Place 12. Wyglądał tak spokojnie, co nie było emocją zwykle kojarzoną z wilkołakiem.

Jego palce swędziały, by przeczesać rozmierzwione, brązowe włosy, chcąc poczuć ich miękkość. Pragnienie było wielkie, ale Syriusz zdołał się powstrzymać.

Nie mógł dotykać, bez względu na to, jak bardzo chciał, by było inaczej.

^^^

Syriusz nie był pewny, jak to się zaczęło. Może zawsze był nieco zakochany w swoim najlepszym przyjacielu.

Jak długo tylko pamiętał, dla niego zawsze był tylko Remus. Oczywiście, randkował podczas szkoły, ale zawsze było to zabijanie czasu. Zwyczajnie czekał, aż Remus dostrzeże go jako kogoś więcej niż przyjaciela.

Jednak Remus nigdy tego nie zrobił. Oglądał się za innymi – dziewczynami i chłopakami – więc Syriusz wiedział, że to nie kwestia seksualności. To była kwestia wyboru. Wyboru Remusa.

Potem Syriusz pomyślał, że może zbyt wiele randkował. Może Remus bał się, że zostanie zraniony. Może bał się, że nie będzie w stanie zwrócić uwagi Syriusza. Więc Syriusz miał tego samego chłopaka przez niemal cały szósty rok.

Mimo to, Remus bardziej interesował się swoimi tajnymi spotkaniami z Lucjuszem Malfoyem.

Syriusz spojrzał wściekle na wspomnienie tego, jak znalazł ich wbijających się w siebie jak para wilków w rui.

Bez względu na to, co robił, nigdy nie zwrócił uwagi Remusa w taki sposób, który przewyższałby przyjaźń.

^^^

Syriusz zamrugał, potrząsając głową i znajdując się z powrotem w teraźniejszości.

Tak wiele lat minęło od tego czasu. Wtedy jego największym problemem była nieodwzajemniona miłość.

Jednak teraz miał znacznie większe problemy. Jak wojna i bycie dobrym ojcem chrzestnym dla Harry’ego. A jednak wciąż odkrywał, że skupia się na swojej nieodwzajemnionej miłości.

- Co ty w niej widzisz? – wyszeptał Syriusz.

Nie było żadnej odpowiedzi od śpiącego mężczyzny. Oczywiście, nie oczekiwał jej.

Kiedy Remus i Tonks ogłosili, że są razem, jego serce się złamało. Kiedy podsłuchał, że szepczą o ewentualnym ślubie, roztrzaskało się na kawałki.

Remus w końcu zakochał się w Blacku – jej nazwiskiem mogło być Tonks, ale była Black z krwi – i był to nie ten Black.

- Dlaczego ona? – zapytał. Ponownie, nie było odpowiedzi.

Potarł ze zmęczeniem twarz, starając się powstrzymać osaczającego go wyczerapnie.

Wstał i odwrócił się od kanapy, odkrywając, że trudno mu patrzeć na Remusa.

Zrobił kilka kroków, by odejść.

- Nie rozumiem, dlaczego nigdy mnie nie zechciałeś, ale mam nadzieję, że dzięki Tonks jesteś szczęśliwy.

^^^

Remus powoli otworzył oko, a gdy zobaczył, że Syriusza nie ma, jego ciało się odprężyło, a drugie oko otworzyło.

Nigdy nie powiedział tego Syriuszowi, ale był bardzo świadom uczuć psiego animaga.

Nigdy nie powiedział ani słowa, mając nadzieję, że miną, by nie musiał słownie łamać serca Syriusza.

Nie cierpiał tego, że Syriusz czuje się skrzywdzony, ale może teraz, gdy wiedział, jak wiele Remus i Tonks znaczą dla siebie nawzajem, ruszy w końcu dalej.

Remus z pewnością miał taką nadzieję.

Póki co to jest ostatnia miniaturka z tej serii. Miało być 50, ale autorka nie napisała jeszcze ostatniego rozdziału. Jak tylko się pojawi to oczywiście go dodam ;)