Chwila wymiany listów

Autor: Amanuensis

Oryginał: A Moment In Correspondence

Zgoda: jest

Rating: +15

Pairing: Harry/Syriusz

Ilość części: miniaturka

Notka: Jeden z pierwszych delikatniejszych tekstów. Pojawią się również takie, nie same „pornosy” XD

Drogi Syriuszu,

Remus przyszedł mnie dzisiaj odwiedzić. Myślę, że zrozumiał. Kiedy zapytał, dlaczego Zakon nie słyszał o mnie od trzech dni, powiedziałem mu, że Hedwiga była zajęta innymi listami. Oczywiście, co było prawdą, ale jestem pewny, że wie o reszcie: po prostu tak chcę towarzystwa.

I to ma sens, że on wie, ponieważ zawsze to on mnie odwiedzał, nie Moody, ani Tonks, ani ktoś z reszty.

Rozmawiamy, wiesz. O tobie. Na początku dużo nie mówiliśmy, bo oboje byliśmy zbyt przestraszeni, by wymawiać głośno twoje imię. (Widzisz, stałeś się następnym Voldemortem.) Ale teraz nie potrafimy przestać o tobie rozmawiać, kiedy jesteśmy razem. Ma wiele historii o waszej czwórce w Hogwarcie.

Chciałbym mieć więcej historyjek, które mógłbym mu opowiedzieć. A ta jedna o nas, na górze twojego domu w poprzednie lato… cóż, jeszcze nie jestem gotów powiedzieć o tym komukolwiek.

Ale tak bardzo za tobą tęsknię. Nie wiem, czy to wspomnienie mi to ułatwia czy utrudnia. Myślę o tym, jak wyglądały twoje usta i jak twoje palce przebiegały przez moją brodę i jak się śmiałeś, że wkrótce będę się golić, jak patrzyłeś na mnie, gdy stałem bez koszulki i zacząłeś to mówić, wiedziałem dokładnie, co chcesz powiedzieć, chciałeś powiedzieć, że każdego dnia wyglądam coraz bardziej jak mój ojciec… i powstrzymałeś się od tego, ponieważ wiedziałeś, po prostu wiedziałeś, że nie chciałem słyszeć, jak właśnie wtedy o tym mówisz.

I tak nagle ty też tego nie chciałeś. Tak, dostrzegłem to.

Myślę o twoich rękach, ustach i o tym, jakie dawały mi odczucia. O tym, jak na nie patrzyłeś i jak pachniałeś, jak włosy ciągle opadały ci na twarz, więc gdy zdołałem dostrzec twoje oczy, poczułem się tak, jakbym w końcu zdołał zobaczyć gwiazdy po miesiącach pochmurnych nocy.

Myślę o nas, jak leżymy razem w łóżku, które było zbyt wąskie, wiedząc, że drzwi są zaklęte, by nikt nie wszedł i jak chciałem, żebyśmy nigdy nie opuszczali pokoju.

Och, boże…

[plama atramentu]

Z drugiej strony – i staram się robić to więcej, dla ciebie, Syriuszu, naprawdę, staram się – Dumbledore zamierza przeprowadzić następne spotkanie Zakonu w piwnicy Dursleyów. Więc będę mógł tam być – w końcu! – bez opuszczania ochrony domu.

A teraz to wyślę. Wciąż nikomu nie powiedziałem, co robię. Wciąż się boję, że będą posyłać mi jedno z tych litościwych spojrzeń: biedny Harry, wysyła listy do martwego faceta. Ale nie wiedzą tego, co ja wiem.

Wtedy powiem Hedwidze: „Zabierz to do Syriusza”, zawsze leci, bez pytań… i zawsze wraca bez listów.

Zobaczymy się ponownie.

Kocham cię,

Harry