20PTW - Coś specjalnego

Autor: HP Slash Luv

Oryginał: Special

Zgoda: jest

Rating: +15

Pairing: Wolfstar

Ilość części: 20/50

Opis: Szef-kuchniAU. Syriusz i Remus w końcu nadają na tych samych falach.

- Ucz mnie – zajęczał Syriusz.

- Nie – warknął Remus, szpachelką przewracając naleśniki na patelnii.

Syriusz wyszczerzył się.

- Tak.

Remus spiorunował kochanka wzrokiem.

- Nie.

Syriusz spojrzał na niego szczenięcymi oczami.

- Proszę.

Brew Remusa drgnęła, ale ostatecznie, nie mógł więcej odmawiać.

- Dobrze.

- Będzie zabawa. Mój gorący chłopak-szef-kuchni będzie mnie uczył, jak gotować!

Remus westchnął. Zwyczajnie wiedział, że to błąd.

- Zaczniemy jutro.

Syriusz docisnął swoje usta do Remusa. Remus jęknął w pocałunek, ale odgłos skwierczenia sprawił, że oderwał wargi od Syriusza.

- A teraz odejdź, żebym mógł dokończyć śniadanie.

^^^

- Powiedziałeś, że dzisiaj nauczysz mnie gotować coś wspaniałego.

Remus westchnął.

- Jestem zajęty. To może poczekać na kolejny dzień.

- Ale Remus…

- Przestań, Syriuszu! Nie ma pośpiechu. Poczekanie dnia lub dwóch nie zrobi tak wielkiej różnicy w wielkim planie rzeczy.

- Miałem nadzieję, że będę w stanie zrobić coś na następną sobotę.

Remus w końcu odwrócił wzrok od książki kucharskiej na dźwięk tonu Syriusza. Pierwszy raz, uświadomił sobie, że Syriusz brzmi autentycznie na smutnego.

- Dlaczego? Co jest w następną sobotę?

Oczy Syriusza rozszerzyły się.

- Nasza rocznica.

Remus poczuł się, jakby połknął język.

- Och. Nie zapomniałem. Naprawdę. Ale nie rozumiem, dlaczego chcesz umieć coś ugotować do tego czasu.

Syriusz usiadł przy małym stoliku.

- W każdym roku, robisz tak wspaniałą rocznicową kolację, ale jesteś szefem kuchni. Twoją pracą jest gotowanie w taki sposób. Po prostu pomyślałem, że byłoby miło, gdyby ktoś ugotował coś dla ciebie, skoro to dzień ku naszej czci. To niesprawiedliwe, że ty musisz wszystko gotować, prawda?

Remus roześmiał się.

- Syriuszu, czy kiedykolwiek dałem ci do zrozumienia, że nie lubię gotować dla ciebie?

- No, nie.

- Dokładnie – powiedział szybko Remus, zanim Syriusz kontynuował. – Ponieważ jedną z moich największych radości jest gotowanie dla ciebie i patrzenie, jak twoja twarz rozświetla się, gdy jedzenie dotyka twojego języka. Kocham gotować dla ciebie te ekstrawaganckie dania. I sądzę, że to byłoby całkowicie niesprawiedliwe, gdybyś mi to odebrał.

- Po prostu chcę coś dla ciebie zrobić. Coś specjalnego.

Remus pochylił się i docisnął swoje usta do Syriusza w prostym pocałunku. Kiedy się odsunął, uśmiechał się, a jego policzki lekko poróżowiały.

- Syriuszu, każdy mijający rok i to, że jesteśmy wciąż razem, jest specjalne. Wiem, że nie jest ze mną najłatwiej żyć, zwłaszcza, że czasami jestem po godzinach w restauracji. Ale wciąż tu jesteś. I tylko tego potrzebuję. Naprawdę.

Syriusz uśmiechnął się.

- Przepraszam, że ci się naprzykrzałem. Prawdopodobnie skończyłoby się to tak, że podpaliłbym kuchnię, wiesz?

- Wiem – zgodził się Remus. – To dlatego zamierzałem wymyślać wymówki, by odłożyć w czasie lekcje, aż nie porzucisz tego pomysłu.

Syriusz uśmiechnął się ironicznie.

- Niegrzeczny chłopiec.

- Ale jestem twoim niegrzecznym chłopcem.

- Tak, to prawda.